بازسازی استخوان برای ایمپلنت

انواع عمل هایی که برای ساخت و تقویت استخوان استفاده می شوند

 

در صورتی که استخوان فک بیمار به اندازه کافی ضخامت نداشته باشد یا بیش از حد نرم باشد ، احتمالا پیش از جراحی جایگذاری ایمپلنت ، باید پیوند استخوان صورت بگیرد .پیوند استخوان قاعده ای محکمتر و بیشتر برای ایمپلنت ایجاد میکند که این امر موفقیت درمان را تضمین میکند .

در این عمل استخوان یا مواد شبه آن به فک پیوند زده می شود .

 

رایج ترین ان ها با استخوان طبیعی ( اتوگرافت ) یا الوگرافت ( دهنده استخوان یا جایگزین سنتزی ) و غشایی نیمه تراوا پوشانده می­ شود و فرصت ترمیم به آن داده می­ شود .زمانی که پیوند کافی از بافت متصل وجود نداشته باشد می­توان با پیوند بافت نرم آن را بازسازی کرد . چهار روش وجود دارد که میتواند برای پیوند بافت نرم استفاده شود . رایج ترین مشکل بافت نرم مثلث سیاه نام دارد که پاپیلا ( بخش مثلثی بافت میان دو دندان ) از بین می رود و فضای خالی مثلثی شکلی بین ایمپلنت و دندان مجاور ایجاد می شود . دندانپزشکان طول پاپیلا را ۲-۴ میلیمتر بیش از استخوان زیرین در نظر می گیرند . مثلث سیاه درصورتی که فاصله بین دندان و استخوان بیشتر شود ، تعریف می شود .

پیوند استخوان جراحی ایمپلنت

زمانی که فقدان استخوان داشته باشیم ضروری است
درمان عمومی نیازمند حداقل استخوانی با ۱۰ میلی متر طول و ۶ میلی متر پهنا است .
انواع استخوان از A تا D درجه بندی میشوند

(A=10+Mm
B= 7-9 Mm
C= 4-6 Mm
D= 0-3 Mm
که احتمال ادغام به این درجه بندی استخوان متفاوت است.

رایج ترین این ها پیوند تقویت استخوان نام دارد

که استخوان معیوب با استخوان طبیعی ( اتوگرافت )
یا الوگرافت ( دهنده استخوان یا جایگزین سنتزی )
غشایی نیمه تراوا پوشانده می­ شود و فرصت ترمیم به آن داده می­ شود .
زمانی که پیوند کافی از بافت متصل وجود نداشته باشد می­توان با پیوند بافت نرم آن را بازسازی کرد .
چهار روش وجود دارد که میتواند برای پیوند بافت نرم استفاده شود .
نواری از بافت مجاور ایمپلنت (نوار کامی) میتواند
از لب ، لثه کام ، بافت پیوندی کام یا قطعات بافتی بزرگتر پیوند زده شود
مقداری از بافت بسته به میزان رگ های خونی کام میتواند در ناحیه قرار بگیرد.

 

برای زیبا به نظر رسیدن ایمپلنت نواری توپری

 

از لثه برای پر کردن فضای اطراف ایمپلنت نیاز است . رایج ترین مشکل بافت نرم مثلث سیاه نام داردکه پاپیلا ( بخش مثلثی بافت میان دو دندان ) از بین می رود .فضای خالی مثلثی شکلی بین ایمپلنت و دندان مجاور ایجاد می شود .دندانپزشکان طول پاپیلا را ۲-۴ میلیمتر بیش از استخوان زیرین در نظر می گیرند .مثلث سیاه درصورتی که فاصله بین دندان و استخوان بیشتر شود ، تعریف می شود .