ایمپلنت دندان چیست؟
انواع ایمپلنت و تکنیک‌های استفاده از آنها:
ایمپلنت‌های اندواستیل (Endosteal):
اندواستیل یکی از رایج ترین نوع ایمپلنت می‌باشد و اغلب برای عمل‌های دو مرحله‌ای استفاده می‌شود. آنها به شکل پیچ‌های کوچکی هستند و معمولا از تیتانیوم ساخته می‌شوند. این نوع ایمپلنت در داخل استخوان فک قرار می‌گیرد، سپس دندان‌های مصنوعی روی این ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرند.
ایمپلنت‌های ساب پریواستیل(Subperiosteal Implants):
این نوع معمولا به جای اینکه مستقیما داخل استخوان قرار بگیرد روی استخوان فک و زیر لثه قرار می‌گیرد و مقداری از آن بیرون از بافت لثه باقی می‌ماند تا بتواند دندان را نگه دارد. به طور کلی این روش برای بیمارانی که استخوان فک سالم و مقاومی ندارند و نمی‌توانند یک پیوند استخوانی جدید را انجام دهند، مناسب است. ایمپلنت‌های ساب پریواستیل اغلب برای جراحی‌های یک مرحله‌ای استفاده می‌شوند. همچنین، از این روش برای کسانی که می‌خواهند یک دست دندان مصنوعی کامل داشته باشند بیشتر از روش‌های دیگر استفاده می‌شود.
ایمپلنت یک مرحله‌ای:
درایمپلنت تک مرحله‌ای، بعد از قرار گرفتن قطعه ایمپلنت داخل استخوان فک مقداری از آن از بافت لثه بیرون می‌ماند و پس از بهبودی کامل دیگر نیازی به جراحی مجدد برای گذاشتن تاج دندان روی آنها نیست، یعنی ایمپلنت و اباتمنت (واسطه‌ای برای نصب دندان پرتزی یا همان تاج دندان بر روی فیکسچر) در یک مرحله نصب می‌شوند. از معایب این روش می‌توان به آسیب پذیر بودن آن نسبت به نیروهای داخلی اشاره کرد، بنابراین باید به درستی و احتیاط انجام شود تا مشکل و اختلالی در فرآیند درمان و بهبود ایجاد نکند.
ایمپلنت دو مرحله‌ای:
در این روش که رایج‌ترین نوع ایمپلنت است، ایمپلنت داخل استخوان فک و زیر بافت لثه قرار می‌گیرد، سپس بافت لثه را به وسیله بخیه مسدود می‌کنند تا از فشار وارده هنگام بهبود و التیام نواحی اطراف استخوان فک جلوگیری کنند. پس از اتمام دوره بهبودی جراحی اول، جراحی دوم انجام می‌شود تا اتصال تاج دندان و ایمپلنت صورت بگیرد.
سه نوع ایمپلنت بر اساس روش کاشت:
عملکرد ان چگونه است؟
دقیقا همانند یک دندان طبیعی عمل می کنند تا جایی که بعد از کاشت، متوجه تفاوت آن با دندان های طبیعی خود نخواهید شد. ایمپلنت ها یک درمان سالم و مطمئن هستند.
انواع ایمپلنت دندانی بر اساس شکل و متصل کننده‌ها:
شش ضلعی داخلی شش ضلعی خارجی هشت ضلعی داخلی
ایمپلنت فرورونده:
این روش معمول‌ترین نوع ایمپلنت است. این نوع کاشت به شکل پیچ در داخل استخوان فک قرار می‌گیرد و دارای طول و عرض متفاوتی هستند که با توجه به شرایط بیمار انتخاب می‌شود. روی هر کدام از این کاشت‌ها می‌توان یک یا چند دندان قرار داد.
ایمپلنت دارای چهارچوب راموس:
این نوع ایمپلنت برای بیمارانی به کار می‌رود که دارای استخوان فکی ضعیف در فک پایین هستند و قابلیت انجام ایمپلنت ریشه‌ای را ندارند. ایمپلنت دارای چهارچوب راموس در انتها و گوشه عقب استخوان فک در دهان قرار می‌گیرد. پس از ترمیم بافت لثه، یک میله فلزی در اطراف بالای لثه مشاهده می‌شود که دندان‌های مصنوعی متناسب با آن ساخته شده و روی آن قرار می‌گیرند. این روش استخوان فک را تقویت و تثبیت کرده و از بروز شکستگی در آن جلوگیری می‌کند.
ایمپلنت دقیقا همانند دندان های طبیعی عمل می کند
به طوری که فرد تفاوت آن را با احساس نمی کند. به طور کلی می توان گفت که عمل ایمپلنت دندان توسط بهترین متخصص ان بهترین روش برای جایگزین کردن یکی از نکات مثبت و قابل توجه به آن ثابت بودنش است. دیگر نیازی نیست مانند دندان های مصنوعی آن را در بیاورید.در گذشته که از روش های دیگری برای پر کردن جای دندان های خالی استفاده می کردند. افراد هیچگونه مشکلی در غذا خوردن ندارند و احساس مصنوعی بودن دندان ها را ندارند.
ایمپلنت برسازی درون کاشتی:
در این نوع ایمپلنت از یک نوع قالب فلزی استفاده می‌شود که در زیر بافت لثه قرار می‌گیرد و به استخوان فک متصل می‌شود تا دندان بتواند روی آن قرار بگیرد. این روش بیشتر برای کسانی که مشکل حداقل ارتفاع استخوان فکی دارند و یا کسانی که نمی‌توانند از دندان‌های مصنوعی معمول استفاده کنند، به کار می‌رود.
