بریج دندان چیست و چگونه باعث زیبایی دندان می گردد ؟

اگرتعدادی از دندانهایتان را بنا به دلایلی از  دست‌داده‌‌باشید برای پر کردن فضای خالی یکی از روش ها بریج دندان است. معمولا برای پر کردن فضای خالی توصیه دندانپزشکان کاربرد ایمپلنت است . اما در موارد زیر میتوان بریج دندان را بهتر از ایمپلنت در نظر گرفت:

• تحلیل استخوان بعد از کشیدن دندان به حدی است که امکان گذاشتن ایمپلنت درون استخوان باقی‌مانده امکان‌پذیر‌نباشد.
• امکان پیوند استخوان به دلایل شرایط عمومی بدن نباشد یا فرد مایل به عمل جراحی نباشد.
• دندانپزشک قادر کاشت ایمپلنت در آن محل نباشد.
• دندانهای مجاور ناحیه درمان عصب کشی دندان بر رویشان صورت‌گرفته‌است و به هر حال نیاز به کاربرد روکش دندان عصب‌کشی‌شده‌دارند.
• بریج دندان جلو در بعضی مواقع نتایج زیبای دندان بهتری تا ایمپلنت را ایجاد می کند.
• فرد عجله برای پر کردن ناحیه بی دندان دارد و نمی تواند منتظر مدت انتظار ایمپلنت برای قرار‌دادن روکش ایمپلنت شود.

محاسن بریج دندان:

بریج دندان سریع است و یک هفته ای فضای خالی پر میشود، دندانها ردیف و به‌ هم‌ پیوسته‌شده و فضای خالی در بینشان وجود ندارد، رنگ چند دندان مجاور هم یکسان میگردد و در صورتی که یکی از پایه ها دندان لق باشد با این روش میتوان آنرا ثابت کرد. (البته شرایط خاصی دارد)

معایب بریج دندان:

تمیز کردن زیر آن مشکل است و از نخ دندان نمی توانید مابین آن استفاده کنید . اگر که دندانهای مجاور ناحیه بی دندانی سالم باشند بیهوده دو دندان مجاور دچار تراش روکش دندان میشوند. مشکل استخوان و تحلیل آن حل نمی شود و فقط فضای خالی پر می شود و اگر که یک پایه دچار پوسیدگی ریشه دندان شود باید کل بریج را تعویض نمایید.

انواع بریج دندان:

دندان‌های مصنوعی که در بریج‌ دندان فک بالا و پایین استفاده می‌شوند، پونتیک (Pontic) نام دارند. برای هر دندان از دست‌رفته به یک پونتیک نیاز دارید. پونتیک‌ها به دندان کنار شکاف یا به ایمپلنت متصل می‌شوند و شکل و اندازه آن‌ها به دندان شما نزدیک است. بریج دندان می‌تواند جایگزین یک دندان یا ردیفی از دندان‌های از دست‌رفته‌شوند.

چهار نوع بریج اصلی وجود دارد:

بریج سنتی:

رایج‌ترین نوع بریج است. در این روش، دندانپزشک روکش‌ها را به دندان‌های طبیعی شما در ۲ طرف شکاف می‌چسباند و پونتیک فضای بین آن‌ها را پر می‌کند. وقتی در ۲ سمت شکاف دندان طبیعی سالم دارید، دندانپزشک از بریج‌های سنتی استفاده می‌کند.

بریج کنسولی:

بریج کنسولی شبیه به بریج سنتی است، اما در این روش بریج دندان فقط به یک روکش در یک طرف شکاف نیاز دارد. به عبارت دیگر، بریج دندان با یک پایه انجام می‌شود. دندانپزشکان زمانی از این نوع بریج استفاده می‌کنند که فقط یک دندان طبیعی در یک سمت شکاف وجود داشته باشد. بریج کنسولی به اندازه بریج سنتی محکم نیست.

بریج دندان باله دار یا مریلند:

در این روش، به جای قرارگرفتن روکش روی دندان‌های ۲ طرف شکاف، یک چارچوب فلزی یا پرسلین به پشت آن‌ها چسبانده‌می‌شود. مریلند که یک نوع بریج دندان بدون تراش است برای دندان‌های جلو کاربرد دارد، چون آن‌قدر قوی نیست که بتواند در برابر نیروی جویدن دندان‌های عقب مقاومت کند.

بریج بر پایه ایمپلنت:

این نوع بریج شبیه بریج سنتی است، اما به جای دندان‌های طبیعی روی ایمپلنت‌های دندانی قرار می‌گیرد. ایمپلنت‌ها پایه‌های کوچکی هستند که جایگزین ریشه دندان‌های از دست‌رفته‌می‌شوند. قبل از اتصال بریج به ایمپلنت دندان، ایمپلنت باید به طور کامل با استخوان فک شما یکپارچه شود. این روند به طور متوسط سه تا ۶ ماه طول می‌کشد. زمانی که شما حداقل سه دندان که پشت سر هم قرار دارند را از دست می‌دهید، دندانپزشکان می‌توانند از این نوع پل دندانی استفاده کنند.

روش گذاشتن بریج دندان:

برای اکثر بریج‌های دندان باید حداقل ۲ بار به دندانپزشک مراجعه کنید. بریج مریلند نسبت به سایر انواع بریج به ویزیت کمتری نیاز دارد، چون دندان‌های پایه نیازی به آماده‌سازی ندارند. صرف‌نظر از نوع بریج، دندانپزشک باید از دندان‌های شما قالب یا اسکن دیجیتال بگیرد تا آزمایشگاه برای شکل دادن به اجزای بریج از آن استفاده کند.

تماس با ما